For last year’s words belong to last year’s language
T.S. Eliot
And next year’s words await another voice.
Nu we een nieuw jaar ingaan, kan onze liefde voor verhalen ons misschien leiden …
Aan het begin van elk nieuw jaar vertraag ik graag met een boek van een favoriete dichter of schrijver. Zij bieden me steevast inspiratie.
Vol mogelijkheden, verdriet en te leren lessen kan een verhaal, zowel ons huidige zelf, als het zelf dat we zouden willen worden, aanspreken.
“Een schrijver van fantasie, sprookjes of mythen moet onvermijdelijk ontdekken dat hij niet schrijft vanuit zijn eigen kennis of ervaring, maar vanuit iets dat zowel dieper als breder is….Wat een kind zich pas realiseert als het volwassen is, is dat het door te reageren op fantasie, sprookjes en mythen reageert op wat Erich Fromm de ene universele taal noemt, de enige taal in de wereld die alle barrières van tijd, plaats, ras en cultuur doorbreekt.” Zulke boeken, zei ze, “leiden onze kinderen voorbij alle grenzen en in de taal van de hele (mensheid).”[1]
Madeleine L’Engle – A Wrinkle in Time
Een van de fundamentele verschillen tussen kinderen en volwassenen is dat het kind in een voortdurende staat van groei en metamorfose verkeert.
Hoe zou de wereld eruitzien, als wij, volwassenen, deze kinderlijke eigenschap niet verloren hadden?
Ik wens iedereen, jong en oud, in 2023 een hart diep geroerd en geinspireerd door creativiteit, fantasie, sprookjes en mythen. En de moed om ten volle die hartstocht uit te leven!
Petra Dumoulin
[1] Madeleine L’Engle, “Newbery Award Acceptance Speech: The Expanding Universe.” PDF file. 1963.